آشکارسازی تغییرات سطح دریاچۀ مهارلو و کاربری اراضی اطراف آن طی دورۀ زمانی 1394-1381

آشکارسازی تغییرات سطح دریاچه­ها و تالاب­ها و اراضی اطراف آن­ها طی دوره­های زمانی معین یکی از راهکارهای دست­یابی به مدیریت پایدار دریاچه­ها و تالاب­ها است. در این پژوهش جهت پایش تغییرات سطح و کاربری اراضی اطراف دریاچۀ مهارلو از تصاویر ماهواره­ای لندست سال­های 1381 و 1394 با اعمال تصحیحات هندسی و اتمسفری بر روی آن­ها، استفاده شده است. برای تهیۀ تغییرات کاربری اراضی و نقشۀ شدت تغییرات از تکنیک­ تفاضل سادۀ تصاویر و تجزیه و تحلیل مؤلفه­های اصلی (PCA) و منطق فازی (FUUZY LOGIC) استفاده شده است. نتایج حاصل از تغییرات سطح و کاربری اطراف دریاچۀ مهارلو نشان می­دهند که طی سال­های 1381 تا 1394  سطح آب دریاچه 87 درصد کاهش داشته است. با کاهش سطح آب دریاچه، میزان اراضی خاک بدون پوشش و شوره­زار به ترتیب به میران 46 درصد و 85 درصد افزایش یافته است. نتایج حاصل از شدت تغییرات نشان می­دهد که 82 درصد تغییرات، داری شدتی بین 100-50 درصد بوده است. بیشترین شدت تغییر با کاهش 22 درصدی مساحت آن مربوط به گسترۀ آبی دریاچۀ مهارلو است. کاهش سطح آب دریاچۀ مهارلو دارای پیامد­های متفاوتی است که نیازمند مدیریت و برنامه­ریزی­های صحیح برای جلوگیری از تخریب اکوسیستم آن­ها و خطرات ناشی از کاهش سطح آب در سال­های اخیر است.